İstanbul’un ruhu bazen yürüyerek değil, bir trenin penceresinden izlenerek anlaşılır. Ezgi Alınca’nın ilk kitabı ‘Vagon Vagon İstanbul’, okuyucusunu bir içsel seyahate çıkarıyor. Her vagon bir semt, her satır bir hissin izdüşümü. Şehrin kalbi bu kitapta ritmini edebiyatta buluyor.
Ezgi Alınca Kimdir?
2003 İstanbul doğumlu Ezgi Alınca, Yeditepe Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı öğrencisidir. Şiirle başladığı edebi yolculuğunu kent anlatılarıyla zenginleştiren Alınca, ilk kitabı ‘Vagon Vagon İstanbul’da İstanbul’u bir trenin içinden geçerek anlatıyor. Şehir onun satırlarında suskunluğuyla konuşur.
Şehirle Yolculuk: Ezgi Alınca ile Röportaj
- İlk kitabınızı yazarken İstanbul’u nasıl konumlandırdınız?
Bir karakter gibi. Nefes alan, değişen, susan bir karakter.
- Tren imgesi sizin için neyi simgeliyor?
İlerleyişi. Durağanlık içinde sürekli bir değişimi.
- Yazarken en çok hangi duyguyu hissettiniz?
Özlem. Bazen geçmişe, bazen olmayan bir geleceğe.
- Vagonları semtlere dönüştürme fikri nasıl doğdu?
Her semtin bir ruhu vardı, onları aynı hikâyede birleştirmek istedim.
- Maçka sizin için neden özel?
Orada ilk kez kendime sessizce ‘buradayım’ dediğimi hatırlıyorum.
- İstanbul dışında bir şehir yazar mıydınız?
Belki. Ama önce İstanbul’u içimden tamamen geçirmem gerekirdi.
- Bu kitap bir kapanış mı başlangıç mı?
Hem kapanış hem açılış. Bir devir tamamlanırken yeni bir yol başlıyor.
- Yazma rutininiz nasıl?
Genellikle gece. Şehir sustuğunda ben duymaya başlıyorum.
- Okuyucular bu kitapta neyi bulacak?
Kendi hatıralarına benzeyen şehir görüntüleri.
- Sonraki projeleriniz neler?
Yolculuk teması sürecek. Ama bu kez tren değil, belki bir deniz.
